Σπαθάρι χωριό το οποίο βρίσκεται επάνω στον επαρχιακό δρόμο, που αρχίζει στο Προκόπι, και καταλήγει στο χωριό Κήρινθος. Η περιοχή γύρω από το χωριό είναι μαγευτική περιλαμβάνει μικρούς καταπράσινους λόφους, εύφορα χωράφια, και πλατανοσκέπαστα μικρά ρυάκια.
Τα Σπαθάρι φαίνεται ότι προϋπήρχε πριν της τουρκοκρατίας και πιθανότατα υπήρχε σαν οικισμός από τα χρόνια του Βυζαντίου, βάση ορισμένων καταγράφων. Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη ότι το όνομα περιήλθε από την καταστροφή η οποία έγινε στο χωριό μετά την καταστολή της Ευβοϊκής επανάστασης το 1823. Οι τούρκοι κατέστρεψαν ότι έβρισκαν μπροστά τους. Το σπαθί του τούρκου σφαγέα έδωσε το όνομα συμφώνα με τους κατοίκους. Η δεύτερη εκδοχή ότι προέρχεται από τον Βυζαντινό τίτλο «Σπαθάριος» που ήταν σαν είδος αυτοκρατορικού σωματοφύλακα. Ενώ στους οθωμανικούς καταλόγους το 1474 είναι καταγεγραμμένο το χωριό Ισπασαράτι.
Το Σπαθάρι όπως και όλη η περιοχή γνώρισε την ακμή και την ευημερία από την λειτουργία των μεταλλευτικών επιχειρήσεων. Μεγάλη όμως και η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον, μεγάλες λίμνες έχουν γίνει τα σημεία εξόρυξης, και το άλλοτε καταπράσινο δάσος να θυμίζει κρανίου τόπο. Εδώ θα δούμε το μεγαλείο της πληγωμένης φύσης, δέντρα έχουν φυτρώσει και το γυμνό τοπίο πρασινίζει πάλι. Σήμερα οι κάτοικοι του Σπαθάρι έχουν σαν κύρια ασχολία την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία. Αξιόλογο σημείο το προαύλιο της εκκλησίας από εκεί μπορείτε να δείτε όλο το χωριό την γύρω περιοχή και το Όρος Καντήλι. Επίσης να χαλαρώσετε στον όμορφο διαμορφωμένο κήπο. Να επιστεφτείτε το μνημείο αγνοουμένων και πεσόντων ΕΛΔΥΚ, και τον μοναδικό σε λειτουργία νερόμυλο με Ντριστέλα(ένα υπαίθριο πλυντήριο). Το Σπαθάρι έχει υψόμετρο 65 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, όταν έρχεστε από την Χαλκίδα μέσω Δαφνούσα, Καλύβια, διαδρομή με πολλές στροφές αλλά με πολύ ωραία τοπία στις καταπράσινες πλαγίες του Καντήλι. Πιο γρήγορη διαδρομή ακολουθούμε τον δρόμο έξω από την Κήρινθο, για Μετόχι, Σπαθάρι.
Αποστάσεις: από το Προκόπι 16,3 χιλιόμετρα μέσω Κήρινθο, Μετόχι. Από την Λίμνη 25 χιλιόμετρα, μέσω Μετόχι, Κήρινθο, Στροφυλιά. Από τα Λουτρά Αιδηψού 56 χιλιόμετρα μέσω Μετόχι, Στροφυλιά, Λίμνη, Ροβιές Ήλια. Από την Ιστιαία 59 χιλιόμετρα μέσω Μετόχι, Κήρινθο, Στροφυλιά, Λίμνη, Ροβιές, Βουτά. Από την Χαλκίδα έως το χωριό Σπαθάρι η απόσταση είναι 65 χιλιόμετρα μέσω Κήρινθο, Μετόχι.
Καλύβια, ένα από τα μικρά χωριά που βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους Καντήλι, κτισμένο στην πλαγιά καταπράσινου λόφου, σε μια από τις πιο όμορφες τοποθεσίες της Βόρειας Εύβοιας. Το χωριό είναι τυλιγμένο μέσα στα δέντρα, και ένα γάργαρο ποταμάκι να κυλάει στις άκρες του.
Λίγα είναι εκείνα που ακούγονται για την ιστορία του και τα περισσότερα έχουν φτάσει στις μέρες μας από στόμα σε στόμα. Αρχικά η θέση του χωριού ήταν στο βουνό και όλοι οι κάτοικοι του ήταν βοσκοί, στην σημερινή του θέση είχαν τις ζωοτροφές τους μέσα σε καλύβια. Από εκεί προέρχεται το όνομα του. Λέγεται ότι σε παρεξήγηση που έγινε μεταξύ τους έφτασαν σε σημείο να γίνει φόνος. Όταν πήγαν στο δικαστήριο ο δικηγόρος τους εξαπάτησε μα αποτέλεσμα να χάσουν όλες τις περιουσίες τους. Ορισμένοι κατεβήκαν στο σημερινό χωριό και μερικές οικογένειες πήγαν στην Σηπιάδα έξω από την Λίμνη.
Αξιοθέατο για τα Καλύβια ο γεροπλάτανος, η ηλικία του ξεπερνά τα 400 χρόνια. Ο θρύλος λέει ότι επί τουρκοκρατίας ο πασάς είχε σκάψει ένα κάθισμα στον κορμό του δέντρου για να κάθεται εκεί να ξεκουράζεται και να αγναντεύει τον κάμπο. Φαίνεται ακόμη και τώρα η ζωντανή αυτή ξύλινη πολυθρόνα. Το ύψος του πλατάνου έφτανε τα 40 μετρά, πριν από μερικά χρόνια μετά από δυνατό αέρα έσπασε ο κορμός, και σήμερα το ύψος φτάνει στα 15 περίπου. Σήμερα οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία την δουλειά των προγόνων τους, αλλά και με την γεωργία, στα εύφορα χωράφια της περιοχής. Τα Καλύβια έχουν υψόμετρο 93 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, το χωριό Καλύβια βρίσκεται επάνω στον επαρχιακό δρόμο μεταξύ Προκόπι – Δαφνούσα – Μετόχι – Κήρινθο. Αποστάσεις: από το Προκόπι 11,2 χιλιόμετρα, μέσω Δαφνούσα, Τρούπι, και από την Κήρινθο 9,7 χιλιόμετρα, μέσω Μετόχι, Σπαθάρι. Από την Λίμνη 28 χιλιόμετρα μέσω Σπαθάρι, Κήρινθο, Κεχριές. Από τα Λουτρά Αιδηψού 58 χιλιόμετρα μέσω Σπαθάρι, Κήρινθο, Κεχριές. Λίμνη, Ήλια. Από την Ιστιαία 61 χιλιόμετρα μέσω Σπαθάρι, Κήρινθο, Κεχριές. Λίμνη, Βουτά. Από την Χαλκίδα μέχρι τα Καλύβια η απόσταση είναι 60 χιλιόμετρα μέσω Δαφνούσα.
Τρούπι χωριό που βρίσκεται κτισμένο σε πλαγιά στους πρόποδες του Όρους Καντήλι, περιτριγυρισμένο από πυκνό δάσος με πεύκα.
Το πότε δημιουργήθηκε ακριβώς δεν ξέρουμε το μόνο που γνωρίζουμε είναι η προέλευση του ονόματος. Συμφώνα με τις αναφορές των κατοίκων η ονομασία του χωριού οφείλεται σε κάτι τρούπες, μικρές σπηλιές που βρίσκονται ψηλότερα στο βουνό. Εκεί πήγαιναν επί τουρκοκρατίας και κρύβονταν οι κυνηγημένοι Έλληνες της περιοχής. Μεγάλο ρολό στην εξέλιξη του Τρούπι έπαιξαν τα μεταλλεία, τα συναντάμε πριν και μετά το χωριό, εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις, ορατή ακόμη και μέσα από το αυτοκίνητο η μεγάλη καταστροφή που έγινε στο φυσικό περιβάλλον. Το μεταλλείο λειτουργούσε κοντά στο Τρούπι, με αποτέλεσμα να καταστραφούν πολλά σπίτια έτρεμε όλο το χωριό από τα φουρνέλα στο νταμάρι λευκόλιθου.
Σήμερα το Τρούπι είναι ένα ήσυχο μικρό χωριό, το μεταλλείο σταμάτησε να λειτούργει το 1990, λίγοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι. Τα περισσότερα σπίτια είναι ανακαινισμένα και χρησιμοποιούνται για εξοχικές κατοικίες. Είναι ένας προορισμός για τους φυσιολάτρες όπου από το προαύλιο της εκκλησίας ξεκίνα το μονοπάτι, μέσα σε ένα όμορφο δάσος από πεύκα και πλατάνια με προορισμό τις κορυφές του Καντήλι(Στρουγκίτσα, Δρακότουρλα, Κούρβελο, Ρουμπακιά, Πυργάκι). Τοπωνύμια: Σέλινα, Καλή Πηγή, το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, Αγνάντι, το Πέρασμα του Χρυσαετού. Το Τρούπι έχει υψόμετρο 240 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, στην διαδρομή από την Χαλκίδα μετά το Προκόπι, αριστερά του δρόμου βρίσκεται η έξοδος προς τη Δαφνούσα, ακολουθούμε τον δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο Τρούπι. Επίσης και από την Κήρινθο, με τον δρόμο που βρίσκεται στην γέφυρα του Νηλέα, μέσω Μετόχι, Καλύβια.
Αποστάσεις: από το Προκόπι 8,5 χιλιόμετρα, και από την Χαλκίδα 57 χιλιόμετρα. Από την Λίμνη 31 χιλιόμετρα, μέσω Μετόχι, Κήρινθο. Από την Ιστιαία 65 χιλιόμετρα μέσω των χωριών Μετόχι, Λίμνη Βουτά. Από τα Λουτρά Αιδηψου εως το χωριό Τρούπι η απόσταση είναι 61 χιλιμετρα μέσω Μετόχι, Λίμνη, Ήλια.
Μετόχι, ένα ειδυλλιακό χωριό σε μικρή κοιλάδα που σχηματίζει παραπόταμος του Νηλέα, περιστοιχίζεται από πεύκα και πλατάνια και δυο μικρούς κατάφυτους λόφους.
Υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε περίπου τον 17ο αιώνα, από μοναχούς και εργάτες που καλλιεργούσαν τα κτήματα για την Μονή Αγίου Νικόλαου Γαλατάκη στην οποία ανήκε η εδαφική έκταση του χωριού Μετόχι. Στη συνέχεια μετά το 1750 όπως και όλη η Εύβοια καταπατήθηκε από τους τούρκους κατακτητές. Με την απελευθέρωση η γόνιμη γη του Μετοχίου πέρασε σταδιακά στα χεριά των κατοίκων του. Το Μετόχι ακολούθησε χωρίς ιδιαιτερότητες στην ιστορική πορεία την υπόλοιπη περιοχή του Κηρέα, σε ότι έχει να κάνει με τους ξένους ιδιοκτήτες αλλά και τα μεταλλεία λευκόλιθου.
Ο Άγιος Δημήτριος είναι ο σωτήρας του χωριού αφού συμφώνα με την παράδοση το Μετόχι σώθηκε από τη Θεία επέμβαση του Αγίου μετά από κάποια επιδρομή βαρβάρων πειρατών ανήμερα της γιορτής του. Οι επιδρομείς δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν πέραν του ναού εμποδιζόμενοι από μια αόρατη δύναμη. Πολλοί λένε ότι είδαν τον Άγιο καβάλα στο άλογο του να μάχεται και να φράζει το δρόμο στους βαρβάρους. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται στην είσοδο του χωριού στον δρόμο από την Κήρινθο. Στο Μετόχι κτίστηκε ένα από τα πρώτα σχολεία της ελεύθερης Εύβοιας το 1839 το οποίο διατηρείτε μέχρι σήμερα αλλά δεν λειτουργεί, και είναι εγκαταλειμμένο. Σήμερα στο Μετόχι η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία και η γεωργία, ενώ το πράσινο και η πολυχρωμία των λουλουδιών κυριαρχεί στις αυλές των σπιτιών. Το Μετόχι έχει υψόμετρο 53 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, συναντάμε την διασταύρωση και τον δρόμο που οδηγεί στο Μετόχι έξω από την Κήρινθο στην γέφυρα του Νηλέα. Αποστάσεις: από την Κήρινθο 5 χιλιόμετρα, και από την Λίμνη χιλιόμετρα. Από το Μετόχι μέχρι τη Ιστιαία η απόσταση είναι 57 χιλιόμετρα, μέσω Κήρινθο, Λίμνη, Βουτά. Από τα Λουτρά Αιδηψού 54 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης, Ροβιές, Ήλια. Από την Χαλκίδα 63 χιλιόμετρα, μέσω Κήρινθο.
Δαφνούσα μικρό γραφικό χωριό κτισμένο σε μια καταπράσινη πλαγιά του όρους Κανδήλι. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία την κτηνοτροφία, και την εκμετάλλευση του πλούσιου δάσους της περιοχής.
Ιστορικά για την κατοίκιση στην Δαφνούσα βάση των ευρημάτων πηγαίνουμε στον 14ο αιώνα την εποχή των Ενετών, οι οποίοι ψηλότερα είχαν χτίσει έναν πύργο, τον πύργο της Μπέζας που διατηρείτε ακόμη. Με τον ερχομό των τούρκων κατακτητών οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν και να σκορπιστούν στα γύρω βουνά. Με την απελευθέρωση περνά στα χεριά του άγγλου αγοραστή της περιοχής με την επικύρωση του Ελληνικού κράτους. Αργότερα με τις απαλλοτριωσείς 1922 – 1925 ένα μεγάλο μέρος της Δαφνούσας περνά στα χεριά των κατοίκων. Κατά την δύσκολη περίοδο της γερμανικής κατοχής η περιοχή της Δαφνούσας ήταν κρησφύγετο των Ελλήνων ανταρτών, σε αυτό βοηθούσε πολύ το δύσβατο της περιοχής και το πυκνό δάσος που πρόσφερε μεγάλη κάλυψη. Οι γερμανοί κυνήγησαν τους Έλληνες αντιστασιακούς η μεγαλύτερη μάχη έγινε τον Μάρτιο του 1944 με μεγάλες απώλειες για τα στρατεύματα κατοχής.
Αρχικά το χωριό ονομαζόταν Δράζι(Τράζι – Ντράζι), λέγετε ότι προέρχεται από την αρχαιότητα σαν τοπωνύμιο από την Ελληνική μυθολογία από το όνομα του γιου του ηλίου Τενάγη. Μια άποψη από τους κατοίκους το χωριό ονομαζόταν Ντράζι , ήταν λατινογενής λέξη, από τους Βενετσιάνους τον 13ο αιώνα. Και η τελευταία εκδοχή είναι ότι λέξη Ντράζι, είναι η ξενική προφορά της λέξης «δράση» και οφείλεται στη δράση που είχαν αναπτύξει οι Έλληνες αγωνιστές την εποχή της τουρκοκρατίας. Μετονομάστηκε σε Δαφνούσα το 1957 προφανώς από τις πολλές δάφνες που υπάρχουν στην περιοχή.
Θρύλος που έφτασε στην εποχή μας από στόμα σε στόμα μιλά για δράκο που ζούσε ψηλά στην κορυφή του βουνού πάνω από το χωριό στη τοποθεσία «Δρακότουρλα». Εκεί λένε ότι υπάρχει το αποτύπωμα του ποδιού του δράκου πετρωμένο. Σήμερα η Δαφνούσα διατηρεί τον παραδοσιακό χαρακτήρα, και είναι αφετηρία για τους περιπατητές σε εξορμήσεις στα πλούσια τοπία της περιοχής, και στην κορυφή του όρους Κανδήλι. Αξιοθέατο είναι ο μισογκρεμισμένος πύργος της Μπέζας η Μπέζα που βρίσκεται 3 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Δαφνούσας. Η Δαφνούσα έχει υψόμετρο 300 μέτρα περίπου, από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, ο δρόμος που οδηγεί στην Δαφνούσα βρίσκεται έξω από το χωριό Προκόπι, επίσης και από τον δρόμο έξω από το χωριό Κήρινθος.
Αποστάσεις: από το Προκόπι 5,3 χιλιόμετρα, από την διασταύρωση της Κηρίνθου 14,7 χιλιόμετρα, μέσω Μετόχι, Τρούπι. Από την Χαλκίδα 54 χιλιόμετρα μέσω Προκόπι, από την Ιστιαία 67 χιλιόμετρα μέσω Προκόπι, Κήρινθο, Λίμνη, Ροβιές, Βουτά. Από τα Λουτρά Αιδηψού μέχρι την Δαφνούσα η απόσταση είναι 64 χιλιόμετρα, μέσω Προκόπιι, Κήρινθο, Λίμνης, Ροβιές, Ήλια.
Μαντούδι, βρίσκεται στο 58ο χιλιόμετρο του εθνικού δρόμου Χαλκίδας – Αιδηψού – Ιστιαίας. Απλώνεται από τον κόμβο φτάνοντας έως την θάλασσα στο γραφικό επίνειο του Κυμάσι. Κτισμένο στις πλατανόφυτες όχθες του Κηρέα σε μια πανέμορφη πεδιάδα, ανάμεσα και πάνω σε μικρά καταπράσινα υψώματα.
Η ιστορία του Μαντουδίου αρχίζει από του προϊστορικούς χρόνους, η περιοχή κατοικούταν από διαφορετικούς λαούς, γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή την μυκηναϊκή περίοδο, και είναι συνυφασμένη με αυτή της Κήρινθου. Σύμφωνα με μαρτυρίες το χωριό κτίστηκε στη θέση που βρίσκεται σήμερα γύρω στα 1200 από βενετσιάνους. Τα χρόνια της τουρκοκρατίας όπως και σε όλη την Βόρεια Εύβοια έζησαν την βαναυσότητα και την ταπείνωση από τους τούρκους κατακτητές. Η ουσιαστική απελευθέρωση ήρθε προς το τέλος του 18ο αιώνα, αφού τότε η γη πουλήθηκε στους κατοίκους από τους Έλληνες τσιφλικάδες που είχαν αγοράσει το τσιφλίκι της περιοχής από τους τούρκους.
Λεηλασίες, καταστροφές, φωτιές, δολοφονίες λέξεις που περιγράφουν τα χρόνια της γερμανικής κατοχής στο Μαντούδι. Μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη του έπαιξαν τα μετάλλια λευκόλιθου, με ότι αυτό συνεπάγεται, εργατικοί αγώνες, καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά και βελτίωση του βιοτικού επίπεδου. Ένας σημαντικός αριθμός των κατοίκων του Μαντουδίου έχουν καταγωγή από την περήφανη και ξακουστή, Ελληνική νομαδική φυλή των Σαρακατσαναίων. Έχουν ιδρύσει δικό τους σύλλογο και κατασκεύασαν το δικό τους γραφικό «κονάκι» που αποτελεί ένα αξιοθέατο για το Μαντούδι.
Η πρώτη ομιλούσα Ελληνική ταινία με τίτλο «Αγαπητικός της βοσκοπούλας» γυρίζεται στο Μαντούδι την χρόνια του 1930. Σαν ιδανική τοποθεσία των γυρισμάτων επιλέγεται ομόφωνα από τον παραγωγό και τον σκηνοθέτη η μαγευτική περιοχή του Κηρέα και το Μαντούδι. Προέλευση του ονόματος, εικάζεται πως το όνομα «Μαντούδι» προέρχεται από την τσιγγάνικη λέξη ¨μαγκντώ¨, που σημαίνει ψωμί και η τοποθεσία ¨ψωμότοπος¨ λόγο του γόνιμου του εδάφους. Μια άλλη άποψη λέει ότι λέξη είναι λατινογενής, σύνθετη, ονόμαζε περισσότερα από ένα χωριά(Μαντούδια: 6 χωριά της περιοχής κατά τον μεσαίωνα). Μπορεί όμως το όνομα να σημαίνει και έναν τόπο υγρό, τους προηγούμενους αιώνες στην περιοχή υπήρχαν πολλά έλη.
Σήμερα, ο επισκέπτης θα σταματήσει στην είσοδο του χωριού να θαυμάσει το τοπίο την πυκνή βλάστηση και να χαζέψει τα νερά του Κηρέα. Στον κεντρικό δρόμο η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου εντυπωσιάζει, καθώς επίσης τα ωραία διατηρημένα κτήρια του 18ο αιώνα, τα μικρά στενάκια πλημυρισμένα από πολύχρωμα λουλούδια στα μπαλκόνια. Το Μαντούδι έχει υψόμετρο 20 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, στην διαδρομή από την Χαλκίδα με κατεύθυνση την Βόρεια Εύβοια, θα συναντήσετε το Μαντούδι, μετά το Προκόπι.
Αποστάσεις: από την αιγαιοπελαγίτικη παραλία Κυμάσι 4,2 χιλιόμετρα, από το Προκόπι 8,3 χιλιόμετρα. Από την Ιστιαία 56 χιλιόμετρα μέσω των χωριών Λίμνη ,Ροβιές, Βουτά, και από τα Λουτρά Αιδηψού μέχρι το Μαντούδι η απόσταση είναι 53 Χιλιόμετρα, μέσω των χωριών, Λίμνη, Ροβιές, Ήλια.
Κρύα Βρύση, μικρός παραθαλάσσιος οικισμός, με μια αμμουδερή ακρογιαλιά που βρέχεται από τα αιγαιοπελαγίτικα κύματα. Ο μικρός οικισμός αποτελεί κατά κάποιο τρόπο επίνειο της Κηρίνθου, τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε ένα εξελισσόμενο παραθεριστικό θέρετρο. Η μεγάλη παραλία και τα δροσερά μελτέμια του Αιγαίου την καθιστούν μια προκλητική πλαζ για τους καλοκαιρινούς επισκέπτες της περιοχής.
Η Κρύα Βρύση είναι ένας νεοσύστατος οικισμός, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα πολύ πλούσιο φυσικό τοπίο και μια πανέμορφη θάλασσα. Η ιστορία του ταυτίζεται με μια από της σημαντικότερες πόλεις της Εύβοιας την αρχαία Κήρινθο. Η λαμπρή ευβοϊκή πόλη εκτεινόταν νότια, νοτιοδυτικά της σημερινής παραλίας.
Πως θα πάτε, έξω από το χωριό Κήρινθος(Σκυλόγιαννη) μετά τη γέφυρα του πόταμου Νήλεα, στην διαδρομή από την Χαλκίδα στην δεξιά πλευρά, θα συναντήσετε την έξοδο και τον δρόμο που οδηγεί στην Κρύα Βρύση.
Αποστάσεις: από την Κήρινθο 5,5 χιλιόμετρα, από την Ιστιαία 57 χιλιόμετρα, μέσω Λίμνης Ροβιές, Βουτά, και από τα Λουτρά Αιδηψού 54 χιλιόμετρα, μέσω των χωριών Λίμνης, Ροβιές, Ήλια. Από την Χαλκίδα μέχρι την Κρύα Βρύση, η απόσταση είναι 64 χιλιόμετρα.
Ζωοδόχος Πηγή, είναι το όνομα μικρού χωριού κτισμένου σε πλαγιά λόφου δυτικά του χωριού Κήρινθος.
Αν και είναι μικρό χωριό στην ιστορία της βόρειο κεντρικής Εύβοιας, πάντα ήταν παρόν. Από τις αναφορές βάση του εύφορου τόπου της περιοχής συναντάμε τον οικισμό από την αρχαία Κήρινθο, τα χρόνια του βυζαντίου, την ενετοκρατία, έως την πρόσφατη ιστορία. Όταν έφυγαν οι Τούρκοι πουλήθηκε σε Έλληνα τσιφλικά, δυστυχώς όμως αποδείχτηκε πολύ χειρότερος από τον Τούρκο, ευνοϊκή μεταχείριση είχαν οι κάτοικοι από τον δεύτερο Έλληνα ιδιοκτήτη από τον οποίο ζήτησαν και πούλησε την γη σε αυτούς. Το χωριό καταστράφηκε ολοκληρωτικά και κάηκε από του γερμανούς σε αντίποινα για τον θάνατο γερμανών στρατιωτών, σκότωσαν επίσης και τέσσερεις κατοίκους.
Το χωριό κτίστηκε πάλι από τη αρχή, σήμερα δεν θυμίζει τίποτα εκείνη την δύσκολη εποχή. Παλιά ο οικισμός ονομαζόταν Τσούκα(είναι βλάχικης προέλευσης και σημαίνει βουνοκορφή) μέχρι την χρονιά του 1958 όπου μετονομάστηκε Ζωοδόχος Πηγή από την ομώνυμη εκκλησία του οικισμού. Ο επισκέπτης θα θαυμάσει τη φύση, τον κάμπο και την κοιλάδα που έχει δημιουργήσει ο ποταμός Νηλέας.
Αξιοθέατα, στο δυτικό άκρο του χωριού βρίσκεται ο μικρός σταυρεπίστεγος ναός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα σταυρεπίστεγος ναός στην Βόρεια Εύβοια. Υπολογίζεται ότι κτίστηκε στα χρόνια της φραγκοκρατίας τον 14ο αιώνα περίπου. Ο ενετικός πύργος απέναντι από την είσοδο της εκκλησίας απο τον οποίο σώζονται οι τοίχοι λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε και από τους Τούρκους. Ξεχωριστό σημείο του μικρού χωριού το προαύλιο του ναού της Ζωοδόχου Πηγή, οι κάτοικοι έχουν φτιάξει μια μικρή εξέδρα, όπου από εκεί ο καθένας μπορεί να δει όλη τη θέα της περιοχής. Η Ζωοδόχος Πηγή έχει υψόμετρο 63 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, στο χωριό Κήρινθος θα βρείτε το δρόμο που οδηγεί στη Ζωοδόχο Πηγή η απόσταση είναι 2 χιλιόμετρα περίπου.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία η απόσταση είναι 53 χιλιόμετρα, μέσω των χωριών, Κήρινθος, Λίμνης Ροβιές, Βουτά, και από τα Λουτρά Αιδηψού, η απόσταση είναι 50 χιλιόμετρα, μέσω των χωρίων, Κήρινθος, Λίμνης Ροβιές, Ήλια. Η αποσταση από την Ζωοδόχο Πηγή(Τσούκα), έως την Χαλκίδα είναι 62 χιλιόμετρα.
Κήρινθος είναι ένα όμορφο μεγάλο χωριό κτισμένο στους πρόποδες ενός καταπράσινου λόφου μέσα στο δάσος. Από το χωριό περνά ο κεντρικός δρόμος που ενώνει την κεντρική με την Βόρεια Εύβοια.
Γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, στην ιστορία του χωριού βρίσκουμε να δημιουργείται στη σημερινή του θέση στα χρόνια της σκλαβωμένης Εύβοια στους τούρκους. Σημαντικά γεγονότα και ακριβής αναφορές δεν υπάρχουν, στο σημείο που βρίσκετε το χωριό έμεναν οι εργάτες όλοι εκείνοι που δούλευαν για τον τούρκο τσιφλικά της περιοχής. Με την πάροδο του χρόνου και τον ερχομό τον προσφύγων από την Μάκρη και το Λιβίσι της Μ. Ασίας την δεκαετία του 1920, από μικρό οικισμό μετατρέπετε σε μεγάλο χωριό. Μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη και στα γεγονότα της Κήρινθου έπαιξε η οικογένεια Αβέρωφ, ήταν η ιδιοκτήτρια του μεγαλύτερου μέρους των εδαφών, και η ιστορία της συνδέετε με την περιοχή.
Δύσκολα και σκληρά ήταν τα χρόνια της γερμανικής κατοχής, η Κήρινθος δέχτηκε μεγάλες καταστροφές από τους κατακτητές, πέρα από της υλικές ζημιές, πλήρωσε το τίμημα της λευτεριάς και με έμψυχο υλικό. Στη είσοδο του χωριού στην διαδρομή από την Χαλκίδα βρίσκετε το μνημείο που στηθικέ προς τιμήν των κατοίκων του χωριού που έδωσαν την ζωή τους για την λευτεριά. Ενώ και στα μαύρα χρόνια του εμφύλιου ήταν χώρος εχθροπραξιών, και καταστροφών.
Για την προέλευση του ονόματος η παράδοση δίνει της δίκες της εκδοχές. Αρχικά το χωριό μέχρι το 1915 ονομαζόταν «Σκυλόγιαννη». Κάποτε ένας ξένος επισκέφτηκε το χωριό γρήγορα διαπίστωσε ότι το όνομα των περισσότερων ανδρών ήταν ¨Γιάννης¨. Ταυτόχρονα όμως είδε πως υπήρχαν και πολλά αδέσποτα σκυλιά. Περπατώντας δέχτηκε επίθεση από μικρή αγέλη σκυλιών, έντρομος βρίσκει καταφύγιο σε μια αυλή. Απευθυνόμενος στον ιδιοκτήτη του σπιτιού φώναξε ¨ αμάν σ αυτό το χωριό μονό Γιάννηδες και σκύλους βρίσκεις¨. Έτσι η ονομασία δόθηκε Σκυλόγιαννη. Η δεύτερη εκδοχή είναι παραλλαγή της προηγούμενης. Ένας παπάς κάποτε πήγε να λειτουργήσει στο εκκλησάκι του Αϊ Γιάννη. Κυνηγήθηκε όμως από τα σκυλιά με αποτέλεσμα να καταφύγει στην εκκλησία λέγοντας: « εδώ δεν είναι ο Αι Γιάννης αλλά ο Σκύλο Γιάννης».
Η ονομασία Κήρινθος προέρχεται από την αρχαία Κήρινθο η οποία βρίσκεται σε απόσταση 5,5 χιλιόμετρων ανατολικά στον παραθαλάσσιο οικισμό της Κρύας Βρύσης. Το χωριό Κήρινθος ως προ της θέση τουλάχιστον δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία Κήρινθο. Για την προέλευση του ονόματος (της αρχαίας Κήρινθου) είναι από το μικρό ποώδες φυτό «κήρινθα η κήρινθον» που κατέκλυζε τις λοφοπλαγιές της περιοχής. Σήμερα ο επισκέπτης θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα σύγχρονο χωριό, που διατηρεί την παράδοση, και τον πολιτισμό. Ξεχωριστή αρχιτεκτονική για την Εύβοια η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Επίσης και μερικά κτίσματα που σώζονται από τον 18ο αιώνα μαρτυρούν για την ανάπτυξη που γνώριζε η περιοχή. Καταπράσινα τοπία λόφοι πλαγιές, η πλούσια βλάστηση και η κοιλάδα γύρω από τον ποταμό Νηλέα, συνθέτουν τη θέα από την Κήρινθο, μια θέα που μοιάζει σαν πινάκας ζωγραφικής.
Η Κήρινθος έχει υψόμετρο 43 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας,
Πως θα πάτε, την Κήρινθο θα την συναντήσετε στην μετάβαση από την Χαλκίδα προς την Ιστιαία, μεταξύ Μαντούδι – Στροφυλιά.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 51 χιλιόμετρα, μέσω ΛΙμνης, Ροβιές, Βουτά, από τα Λουτρά Αιδηψού 48 χιλιόμετρα, μέσω Λίμνης, Ροβιές, Ήλια. Από την Χαλκίδα μέχρι την Κήρινθο η απόσταση είναι 60 χιλιόμετρα.
Κεχριές, χωριό στην περιοχή του δήμου Λίμνης – Μαντουδίου, κτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου, σχεδόν επάνω στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από την Χαλκίδα στην δυτική πλευρά της Βόρειας Εύβοιας.
Μια μικρή ανάδρομη στην ιστορία της Εύβοιας βρίσκουμε την περιοχή που είναι οι Κεχριές να κατοικείτε πολλούς αιώνες πριν. Δυτικά του χωριού, έχει εντοπιστεί οικισμός της πρωτογεωμετρικής, γεωμετρικής και κλασικής περιόδου. Στα χρόνια του βυζαντίου, και της υπόδουλης Ελλάδας στους τούρκους, συμφώνα με τις ιστορίες των κατοίκων, το χωριό βρισκόταν διασκορπισμένο γύρω από τη θέση που βρίσκεται το εκκλησάκι του Αι Γιάννη του Θεολόγου.
Μετά την απελευθέρωση μετέφεραν τα σπίτια του στη σημερινή θέση. Σε αυτό συνείσφερε ο οπλαρχηγός Αγγελής Τομπάζης, μεγάλος αγωνιστής για την λευτεριά της Βόρειας Εύβοιας. Η ελληνική κυβέρνηση του παραχώρησε το μέχρι τότε τσιφλίκι της περιοχής. Το σπίτι(Κονάκι) που έμενε η οικογένεια του σώζεται μέχρι σήμερα κτίριο σπάνιας δόμησης της εποχής του 18υ αιώνα. Το 1925 με απόφαση της κυβέρνησης το τσιφλίκι απαλλοτριώνεται και η εύφορη γη μοιράζετε στους κατοίκους των Κεχριών.
Η παράδοση θέλει το όνομα του χωριού Κεχριές να προέρχεται από την παραγωγή κεχριού, φυτό που παράγει μικρούς σπόρους. Το κεχρί ήταν γνωστό στη αρχαία Ελλάδα, το καλλιεργούσαν και το χρησιμοποιούσαν κυρίως για τη παρασκευή ψωμιού. Στην εποχή μας οι περισσότεροι το γνωρίζουν ως τροφή πουλιών. Επίσης δεν αποκλείεται να έχει σχέση με μεταναστεύσεις και εποικισμούς αρχαίων χρόνων. Οι Κεχριές της Κορίνθου, των Χανίων και αλλού, ίσως να έχουν σχέση.
Σήμερα οι Κεχριές είναι ένα ήσυχο και όμορφο χωριό, με ποιοτικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τα οποία τροφοδοτούν τα μεγάλα αστικά κέντρα. Πολλά αξιοθέατα στην περιοχή δεν υπάρχουν, έξω από το χωριό βρίσκεται το αρχοντικό Τομπάζη με την παλιά βρύση. Η φύση όμως έχει δημιουργήσει ποικιλόμορφα τοπία πλούσιας πανίδας, κάνοντας τον επισκέπτη να θαυμάσει, και να αγαπήσει το καταπράσινο αυτό κομμάτι της Εύβοιας. Οι Κεχριές έχουν υψόμετρο 157 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας
Πως θα πάτε, στη διαδρομή από την Χαλκίδα, με κατεύθυνση την δυτική πλευρά της Βόρειας Εύβοιας, μετά το χωριό Στροφυλιά προς την Λίμνη συναντάμε αριστερά του δρόμου τις Κεχριές.
Αποστάσεις: από τα Λουτρά Αιδηψού 40 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης Ροβιές, Ήλια, και από την Ιστιαία 45 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης Ροβιές, Βουτά. Από την Χαλκίδα μέχρι τις Κεχριές, η απόσταση είναι 69 χιλιόμετρα.
