Μαρούλι, το χωριό βρίσκεται κοντά στο δρόμο που συνδέει τις Ροβιές με την Ιστιαία μέσω Βουτά. Κτισμένο στους πρόποδες του όρους Καβαλάρης. Είναι το ιδανικό καταφύγιο για τους σύγχρονους ερημίτες, που όπως μπορεί να δει ο επισκέπτης της περιοχής δεν έχουν χάσει αυτή την ευκαιρία.
Παλιότερα το χωριό ήταν μεγαλύτερο και όπως αναφέρει ο Παχυμέρης (2,417) «…στρατηγός ήν τάδε Μαρούλης και μέγας άρχων ειζ αξιώματος εκλεϊζετο…». Ο άρχοντας και στρατηγός Μαρούλης (1282-1328) είχε μεγάλο αγρόκτημα στη συγκεκριμένη περιοχή και πιθανότατα αυτός είναι και η αιτία προέλευσης του ονόματος του χωριού.
Το Μαρούλι έχει υψόμετρο 401 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το χωριό Μαρούλι βρίσκετε σε απόσταση 16,3 χιλιόμετρων από την Ιστιαία, και 18,5 χιλιόμετρα από την Λίμνη.
Κοτσικιάς είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό στην ανατολική πλευρά της βόρειας Εύβοιας. Το χωριό μαζί με την παραλία του που ονομάζεται Λουτρό, αποτελεί ένα πανέμορφο κομμάτι του νησιού, η φύση έχει προικίσει απλόχερα την περιοχή. Εδώ συναντάμε έναν τέλειο συνδυασμό μεταξύ βουνού και θάλασσας .
Μικρές ανεκμετάλλευτες παράλιες, λόφοι με πυκνή βλάστηση, επίσης καταπράσινες θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε και τις παραλίες αφού τα δέντρα σχεδόν ακουμπάμε στην θάλασσα.
Ο Κοτσικιάς είναι κτισμένος αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 120 μέτρων, από την θέση που βρίσκεται καταλαβαίνουμε ότι οι κάτοικοι διάλεξαν αυτό το σημείο ώστε να μπορούν να ελέγχουν την θάλασσα. Αλλά και για να μπορούν να αποφεύγουν τις επιθέσεις πειρατών.
Ιστορικά, αρχαιολογικά ευρήματα μας μαρτυρούν ότι το χωριό φαίνεται να κατοικείται από την παλαιολιθική περίοδο. Το όνομά του πρέπει να το πήρε από το δένδρο Κότσικας που ευδοκιμεί στην περιοχή.
Επίνειο του Κοτσικιά η παραλία Λουτρό, η όποια έχει μετατραπεί σε παραθεριστικό οικισμό, βρίσκεται σε απόσταση 3,5 χιλιόμετρα από το χωριό. Σχηματίζει μικρό κόλπο, εκείνο που την κάνει να ξεχωρίζει ιδιαίτερα, είναι το ψιλό κόκκινο βότσαλο και η άμμος. Η ονομασία της παραλίας Λουτρό οφείλεται στο γεγονός ότι κάποτε ανέβλυζαν ζεστά ιαματικά νερά από το μεγάλο υπόγειο ζεστό ιαματικό ρεύμα Αιδηψού – Χίου – Μικράς Ασίας. Η παραλία Λουτρό είναι γνωστός προορισμός των ερασιτεχνών ψαράδων.
Πως θα πάτε: Στο δρόμο από την Χαλκίδα με κατεύθυνση την Ιστιαία μέσο το χωριών Αγία Άννα, Βασιλικά, πριν το χωριό Παπάδες στο 85ο χιλιόμετρο δεξιά υπάρχει η διασταύρωση για το χωριό Κοτσικιάς. Η απόσταση από την διασταύρωση έως το κέντρο του χωριού είναι περίπου 6 χιλιόμετρα.
Αποστάσεις: από την Αγία Άννα 14 χιλιόμετρα , από την Χαλκίδα 91 χιλιόμετρα, και 37 χιλιόμετρα η απόσταση από την Ιστιαία, μέσω Κερασιάς, Βουτά.
To Αχλάδι, είναι ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο μέσα σε πευκόδασος, οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Το όνομα του χωριού, συμφώνα με την παράδοση δεν προέρχεται από το δέντρο Αχλαδιάς, όπως δείχνει το όνομα, αλλά στην έλλειψη λαδιού που αισθανθήκαν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής που ήρθαν από τη Λέσβο το 1464, που αναφωνούσαν ¨αχ λαδί ¨.
Στην ευρύτερη περιοχή φαίνεται να υπήρχαν και άλλοι οικισμοί παλαιότεροι, οι οποίοι σιγά-σιγά χάθηκαν, ενώ εμφανίζεται το Αχλάδι ως πολύ μεγάλο χωριό και μάλιστα το αμέσως επόμενο από την Αγία Άννα. Επί Τουρκοκρατίας υπήρχε οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή και στις 35 οικογένειες που ζούσαν τότε εκεί. Όμως αυτό δεν στάθηκε ικανό να σταματήσει την εξέγερση αυτών των οικογενειών κατά των Τούρκων, με αποτέλεσμα σχεδόν όλες να σφαγιαστούν.
Η ιστορία και ο μύθος αναφέρουν πως οι οικογένειες κρύφτηκαν στο δάσος για να γλυτώσουν από τους Τούρκους, όμως το κλάμα ενός μωρού τους «πρόδωσε», με αποτέλεσμα να βρουν όλοι το θάνατο από τα χέρια των Τούρκων. Λέγεται πως είναι θαμμένοι κάτω ακριβώς από την Εκκλησία της Παναγίας στην περιοχή Πρασίδι. Στην αυλή της εκκλησίας έχει στηθεί μαρμάρινη πλάκα για να θυμίζει τη σφαγή.
Έξω από το Αχλάδι υπάρχει μία παραλία με το όνομα Φραγκάκη(4,5χλμ. η απόσταση απο το χωριό), η οποία είναι μια πολύ όμορφη, που από τα δεξιά (προς τη μεριά της Αγίας Άννας δηλαδή) έχει άμμο και στην πλαζ αλλά και στο βυθό ενώ στα αριστερά έχει άμμο και λίγα βότσαλα. Η παραλία βρέχεται από το Αιγαίο, έχει μήκος περίπου 2 χιλιόμετρα και είναι αρκετά καθαρή. Συνδυάζει άψογα το βουνό με την θάλασσα και είναι μία από τις ομορφότερες παραλίες της Εύβοιας.
Το Αχλάδι έχει υψόμετρο 220 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, στην διαδρομή Χαλκίδα προς την βόρεια Εύβοια μετά την Αγία Άννα συνεχίζουμε για Παπάδες, θα συναντήσετε την έξοδο για το Αχλάδι, η απόσταση είναι 2 χιλιόμετρα περίπου. Συνδέετε με τον παραλιακό δρόμο, με την παράλια του Κοτσίκια, και την παραλία Αγίας Άννας.
Αποστάσεις: το Αχλάδι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αγία Άννα, και 80 χιλιόμετρα από την Χαλκίδα μέσω Αγία Άννα, ενώ από την Ιστιαία 33 χιλιόμετρα, στη διαδρομή μέσω Κερασιάς, Κοκκινομηλιά, Βουτά, Καμάρια.
Παπάδες,γραφικό ορεινό χωριό ,είναι κτισμένο σε υψόμετρο 440 μέτρων και βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Βόρειας Εύβοιας.
Οι ιστορικές αναδρομές για την περιοχή μας πηγαίνουν αρκετούς αιώνες πίσω, μετά από έρευνες τον αρχαιολόγων για την κατοίκηση στην περιοχή. βρεθήκαν δείγματα αρχαίων οικισμών, υπάρχουν επίσης παλαιοί τάφοι με πλάκες λαξευμένες και άλλα ευρήματα τα οποία δεν έχουν χρονολογικά διερευνηθεί.
Στα χρόνια της σκλαβωμένης Ελλάδας από τους Τούρκους τότε περίπου υπολογίζεται και η δημιουργία του χωριού στη σημερινή του θέση. Συμφώνα με την παράδοση, υπήρχε μοναστήρι με αρκετά μεγάλη μοναστηριακή περιουσία. Οι μοναχοί κατάγονταν από τη Λέσβο, έφυγαν δε από εκεί για να γλιτώσουν από τους Τούρκους και εγκατασταθήκαν στο χωριό κτίζοντας μοναστήρι. Επικρατεί όμως και η άποψη ότι οι μοναχοί αυτοί προέρχονταν από μοναχούς της Μονής Ξεροπόταμου του Αγίου Όρους.
Οι ιστορίες αυτές σχετίζονται και με την ονομασία του χωριού, οι ντόπιοι αποκαλούσαν Παπάδες τους μονάχους, χαρακτηρισμός που έμελε να δώσει όνομα στο χωριό.
Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με την καλλιέργεια χωραφιών, την κτηνοτροφία και την υλοτομία. Διατηρούν τις παραδόσεις, των προγονών τους και την πολιτιστική κληρονομιά, συμβαδίζοντας με την εξελίξη της εποχής. Επιβλητικός ο Ναός Κοιμήσεως Της Θεοτόκου, στη είσοδο του χωρίου,επίσης θαυμασμό προκαλεί στον επισκέπτη ο περιβάλλον χώρος στολισμένος με μοναδικές ευρηματικές καλλιτεχνικές δημιουργίες από μέταλλο, πέτρα, και ξύλο, αρμονικά δεμένες.
Μεγάλο ρόλο στα πολιτιστικά του χωριού έπαιξε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αλέξης Δαμιανός. Ένας ανθρώπους που αγάπησε την βόρεια Εύβοια, έχτισε το σπίτι του στην περιοχή των Παπάδων, όπου πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του. Οι κάτοικοι και ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος του χωριού για να τον τιμήσουν αποφάσισαν την δημιουργία και οργάνωση τοπικής βιβλιοθήκης στη μνήμη του, για την ιδιαίτερη αγάπη του στο χωριό, και για την εν γένει πνευματική και πολιτιστική δράση του.
Σε απόσταση 8,5 χιλιόμετρων περίπου βόρεια από τους Παπάδες βρίσκεται ο οικισμός και η παραλία Ξηροποτάμου, συνεχεία της παραλίας των Βασιλικών Ψαροπούλι. Προς την ανατολική πλευρά βρίσκεται η παραλία Μουρτιά κοντά στον οικισμό Κοτσικιά.
Τα τελευταία χρόνια έξω από το χωριό μέσα στο δάσος δημιουργήθηκε ένας χώρος για εναλλακτικό τουρισμό το Δασικό Χωριό Παπάδες. Καθώς έχει την δυνατότητα να προσφέρει τις εξορμήσεις στις φυσικές ομορφιές του βουνού, αλλά και μπάνια το καλοκαίρι στην θάλασσα που είναι πολύ κοντά.
Παπάδες,προορισμός για εναλλακτικές διακοπές στην Βόρεια Εύβοια.
Πως θα πάτε,το χωριό Παπάδες βρίσκεται επάνω στο δρόμο, από την Χαλκίδα για την Ιστιαία, μέσω των χωριών, Αγία Άννα, Βασιλικά, Αρτεμίσιο.
Αποστάσεις:από την Ιστιαία 34 χιλιόμετρα, μέσω Κερασιά, Βουτά. Από τον Αγιόκαμπο 46 χιλιόμετρα, μέσω Ιστιαίας, από τα Λουτρά Αιδηψού 55 χιλιόμετρα, μέσω Ιστιαίας. Από την Λίμνη 28 χιλιόμετρα, μέσω Κεράμεια, Αγία Άννα, και 82 χιλιόμετρα από την Χαλκίδα, μέσω Αγία Άννα.
Το χωριό Ροβιές είναι χτισμένο μέσα στο τόξο που σχηματίζουν τα πευκόφυτα βουνά Τελέθριο, και Καβαλάρης, στην καρδιά ενός τεράστιου ελαιώνα που ενώνει τους πρόποδες του βουνού με τη θάλασσα. Είναι από τα ωραιότερα παραθαλάσσια χωριά της Βόρειας Εύβοιας με ατέλειωτη, σε μήκος παραλία και καθαρά βαθυγάλανα νερά, το ηλιοβασίλεμα δε θα σας συνεπάρει.
Στη μέση του χωριού, δεσπόζει το βενετσιάνικο πυργοκάστελο, που στέκει εκεί αιώνες τώρα, αγναντεύοντας τον βόρειο Ευβοϊκό. Σύμφωνα με κάποιους μελετητές το πυργοκάστελο των Ροβιών κτίστηκε από τον Γουλιέλμο Β’ τον Βιλλαρδουϊνο, πρίγκιπα της Αχαΐας κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον των Ενετών του νησιού ανάμεσα στο 1255 και 1258. Κοντά στο χωριό, στην τοποθεσία «Αράκλης» ή «Ηράκλειο» σχηματίζεται γραφικότατος κόλπος με πευκόφυτη εκτεταμένη και πανέμορφη παραλία.
Η κατοίκιση στην περιοχή των Ροβιών αρχίζει την παλαιολιθική περίοδο. Οι Ροβιές ταυτίζονται με την αρχαία πόλη Οροβίαι. Όπως αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και τον Στράβωνα στα αρχαία χρόνια υπήρχε η πόλη Οροβίσι κοντά στην πόλη των Αιγών (Λίμνη), όπου λατρευόταν ο Ηρακλής και ο Απόλλωνας. Προς τιμή του τελευταίου υπήρχε ονομαστό μαντείο που ήταν γνωστό σαν Μαντείο του Σελινουντίου Απόλλωνος.
Η πόλη των Οροβιών κατεστράφη από φοβερούς σεισμούς και παλιρροϊκό κύμα που προκλήθηκε απ’ αυτούς, κατά το έκτο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου (426 π.Χ.), σύμφωνα με την αφήγηση του Θουκιδίδη (III, 89). Το 1925 μετά τη συμφωνία για την ανταλλαγή πληθυσμών, το χωριό συμπλήρωσαν Έλληνες πρόσφυγες που ήλθαν κυρίως από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης.
Μία σημαίνουσα προσωπικότητα από τις Ροδιές υπήρξε η Αννα Απ. Παπαδοπούλου του γένους Μιχαήλ Μελά και αδελφή του μεγάλου ήρωα του Μακεδόνικου αγώνα Παύλου Μελά. Η Άννα Παπαδοπούλου εθελόντρια στους Εθνικούς αγώνες, υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που τιμήθηκε με το παράσημο του Σωτήρος το 1914 και to βραβείο Αυτοθυσίας το 1928.Για την προσφορά της ονομάστηκε «Μάνα του Στρατού». Λίγο έξω από τον οικισμό (2 χλμ. στο δρόμο προς Ήλια), έγινε την τελευταία δεκαετία μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη: το Αρχαίο Μαντείο των Ροβιών, που χρονολογείται τον 6ο -5ο αι. π.Χ.
Στις Ροβιές υπάγονται οι οικισμοί Μαρούλι, Αγιαννάκος, Καλαμιούδι, Κούλουρος, Παλιοχώρι Δαμιά και Δρυμώνα, καθώς και η φημισμένη Μονή Οσίου Δαυίδ του Γέροντος. Θα ήταν παράλειψη όμως αν δεν αναφέραμε την ύπαρξη στην περιοχή των Ροβιών της νεοσύστατης γυναικείας μονής της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλλάντου. Η μονή αυτή βρίσκεται κτισμένη σε μια πανέμορφη τοποθεσία πολύ κοντά στο δρόμο Λίμνης-Ροβιών-Αιδηψού, στη θέση παλιότερης μονής “Ταξιάρχης”.
Πως θα πάτε, οι Ροβιές βρίσκονται πάνω στο δρόμο Λίμνης – Λουτρά Αιδηψού, και για να φτάσετε έως εκεί στην διαδρομή από την Χαλκίδα περνάτε το Προκόπι, και συνεχίζεται προς την Λίμνη – Λουτρά Αιδηψού. Από την Ιστιαία μέσω χωριών Καμάρια, Βουτά. Από το πορθμείο των Λουτρών της Αιδηψού ακολουθείται την διαδρομή προς την Λίμνη. Ενώ από τον Αγιόκαμπο την κατεύθυνση προς Λουτρά Αιδηψού και στην συνεχεία για Λίμνη.
Αποστάσεις:από τηνΧαλκίδα 95 χιλιόμετρα,από την Λίμνη 14 χιλιόμετρα, και 24 χιλιόμετρα από την Ιστιαία. Από τα Λουτρά Αιδηψού μέχρι της Ροβιές η απόσταση είναι 21 Χιλιόμετρα.
Παραλία Αγίας Άννας(Αγκάλη), είναι ένας παραθεριστικός οικισμός που βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά της Εύβοιας, 6 χιλιόμετρα περίπου ανατολικά από το χωριό Αγία Άννα. Η τοποθεσία γοητεύει τον επισκέπτη γιατί ο τόπος αυτός έχει ιδιαίτερη ομορφιά και χάρη. Με πανοραμική θέα στο καταγάλανο Αιγαίο ένας ανοιχτός ορίζοντας μια απέραντη τοξότη παραλία, είναι η μεγαλύτερη σε μήκος παραλία της Εύβοιας(περίπου 9 χιλιόμετρα).
Η παραλία της Αγίας Άννας είναι ιδιαίτερα δημοφιλής καλοκαιρινός προορισμός, για πολλούς επισκέπτες από όλη την Ελλάδα. Επίσης γνωστό το οργανωμένο κάμπινγκ, που βρίσκεται εκατό μέτρα από το κύμα, μέσα σε πυκνό δάσος από πεύκα.Η θάλασσα είναι βαθειά, ο βυθός έχει άμμο, ενώ η παραλία έχει χοντρή άμμο και ροδόχρωμα πεντακάθαρα βότσαλα. Στη βόρεια πλευρά της παραλίας υπάρχει ένας φυσικός όρμος από βράχια, όπου οι ντόπιοι κάτοικοι τον έχουν μετατρέψει σε ένα μικρό λιμανάκι. Στην νότια πλευρά στο τελείωμα της παραλίας υπάρχουν βράχια, φυσικό χώρισμα με την Κρύα Βρύση Κήρινθου.
Σημεία ενδιαφέροντος αξιοθέατα. Πάνω από το μικρό φυσικό λιμανάκι μεταξύ μικρών βράχων και θάμνων αρχίζει ένα μικρό μονοπάτι, η διαδρομή μοναδική, στο τέλος η μαγευτική παραλία και ο όρμος του Άγιου Βασιλείου, που μοιάζει σαν μικρό νησάκι. Εκεί επάνω βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα προς τιμή του γιορτάζει η Αγκάλη κάθε 27 Ιουλίου. Στο μέσων της διαδρομής ένα μικρό φυσικό λιμανάκι κριμένο από την πλούσια βλάστηση και βράχια το Σαρακήνικο. Η ονομασία προέρχεται από Αφρικάνους πειρατές επειδή το χρησιμοποιούσαν σαν λιμάνι αλλά και σαν ορμητήριο πειρατείας προς τα νησιά του Β. Αιγαίου. Αξίζει να επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Άννας, και το φαράγγι του Νηλέα(Αράπη), την Κερασιά ορεινό χωριό με το Μουσείο Παλαιοντολογικών Ευρημάτων. Τους καταρράκτες Δρυμώνα και το μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ, την αρχόντισσα του Βορείου Ευβοϊκού, Λίμνη.
Παραλία Αγίας Άννας πώς θα πάτε, η διασταύρωση με τον δρόμο που οδηγεί στην παράλια βρίσκεται πριν το χωριό Αγία Άννα στην διαδρομή από την Χαλκίδα. Επίσης συνδέετε οδικός και με την παράλια του χωριού Αχλάδι, η απόσταση 3,4 χιλιόμετρα.
Αποστάσεις: από το κέντρο της Χαλκίδας έως την παράλια Αγίας Άννας(Αγκάλη) είναι 73 χιλιόμετρα, ή μιάμιση ώρα με αυτοκίνητο, και 43 χιλιόμετρα περίπου από την Ιστιαία, μέσω παράλια Αχλάδι(Φραγκάκη), Κερασιά, Βουτάς. Από την Λίμνη 24 χιλιόμετρα μέσω Στροφυλιάς.
Αγία Άννα, όμορφο γραφικό χωριό της Βόρειας Εύβοιας χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά καταπράσινου λόφου στους πρόποδες του Ξηρού Όρους. Με μια γρήγορη ματιά εκείνο που το κάνει να ξεχωρίζει είναι τα στενά δρομάκια, τα πολύχρωμα σπίτια και η πλακόστρωτη πλατειά στο κέντρο με την εκκλησία Γενέσιον της Θεοτόκου να δεσπόζει επιβλητικά. Σύμφωνα από διάφορα ευρήματα φαίνεται πως στην περιοχή υπήρχαν οικισμοί από την παλαιολιθική περίοδο. Τα πρώτα σπίτια στο σημείο που βρίσκεται το χωριό χτίστηκαν τον 6ο μ.χ. αιώνα.
Στο πέρασμα των χρόνων, λόγω του σημείου που μπορούσε να ελέγχει τη θαλάσσια περιοχή, έγινε στόχος πολλών κατακτητών και πειρατών. Μάρτυρας όλων τον θρύλων η μικρή παραλία κρησφύγετο Σαρακήνικο στις ακτές της Αγίας Άννας. Στην βόρεια πλευρά του βρίσκεται ο ιερός ναός της Αγίας Άννας με την θαυματουργή εικόνα της Αγίας από όπου πήρε και το όνομά του, λέγεται ότι έσωσε το χωριό από επιδρομείς κατακτητών. Ο ναός της Αγία Άννας είναι βυζαντινού ρυθμού και έχει ακριβώς χτιστεί στη θέση της πρώτης εκκλησούλας που είχαν φτιάξει οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Δίπλα ακριβώς από το ναό κάτω από ένα γεροπλάτανο είναι η ονομαστή βρύση της Αγίας Άννας με γάργαρο δροσερό νερό.
Η Αγία Άννα ξέρει και κρατά τις παραδόσεις και την ιστορία μέσα στο λαογραφικό μουσείο το σπίτι που κάποτε έμενε ο τούρκος αγάς οι κάτοικοι το ανακαίνισαν και το μετέτρεψαν σε μουσείο το 2002. Εκεί έβαλαν παραδοσιακές φορεσιές κοσμήματα υφαντά γεωργικά, και οικιακά εργαλεία την βιβλιοθήκη του Δημήτρη Σέττα ενός από τους βασικούς ιδρυτές του μουσείου. Παραδοσιακό βωμολοχικό καρναβάλι διοργανώνετε την καθαρά Δευτέρα με ρίζες από την αρχαία Ελλάδα.
Σε απόσταση 6 χιλιόμετρων περίπου βρίσκετε το φημισμένο θέρετρο της, η παράλια Αγκάλη με το μεγαλύτερο μήκος σε όλη την Εύβοια. Κοντινοί προορισμοί το Μουσείο Απολιθωμένων Θηλαστικών Κερασιάς, καταρράκτες Δρυμώνα, το μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ. Σημείο ενδιαφέροντος που τα τελευταία χρόνια προσελκύει πολύ κόσμο είναι το φαράγγι του Νηλέα(Αράπη), που βρίσκεται(3 χιλιόμετρα απόσταση) στο δρόμο που την ενώνει με το χωριό Κεραμεία.
Η Αγία Άννα από την επιφάνεια της θάλασσας έχει υψόμετρο 300 μέτρα.
Πως θα πάτε, η Αγία Άννα βρίσκεται επάνω στον δρόμο που ενώνει την Βόρεια Εύβοια, με την πρωτεύουσα του νησιού Χαλκίδα, τη χωρίζουν 76 χιλιόμετρα.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 37 χιλιόμετρα, στη διαδρομή μέσω Κερασιάς, Κοκκινομηλιά, Βουτά, Καμάρια. Η απόσταση από τον Αγιόκαμπο 49 χιλιόμετρα μέσω Κερασιάς Βουτά, Ιστιαία, ενώ από τα Λουτρά Αιδηψού 47 μέσω Λίμνης.
Λίμνη από το άκουσμα της λέξης ο νους, μας παραπέμπει σε τοπία με νερά και δάσος, για την Βόρεια Εύβοια όμως είναι το όνομα μια από της πιο όμορφης και διαχρονικής κωμόπολης. Βρίσκεται στην δυτική πλευρά του νησιού απέναντι από τον Θεολόγο Φθιώτιδας.
Η ιστορία της μας πηγαίνει αιώνες πίσω, κατά τους παλαιολιθικούς χρόνους και αυτό από κάποια λιγοστά ερείπια που έχουν βρεθεί στην γύρω περιοχή. Στην περιοχή της Λίμνης, σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, τοποθετείται η αρχαία πόλη Ελύμνιον, από την όποια προέρχεται το όνομα της. Το «νυμφικόν Ελύμνιον» συμφώνα από αποσπάσματα έργων αρχαίων συγγραφέων, είναι συνδεδεμένο με το πρώτο σμίξιμο του Δια και της Ήρας. Το Ελύμνιο σύμφωνα με τις ενδείξεις ήταν μία μικρή πόλη που κατά διαστήματα βρισκόταν υπό την πολιτική επιρροή της Ιστιαίας και της Χαλκίδας. Γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη, για αυτό στα χρόνια του αποικισμού δημιουργεί τις δικές της αποικίες, στη Χαλκιδική χερσόνησο του Άθω.
Στα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια ευημερεί, δέχεται επιδρομές από πειρατές και διάφορους επίδοξους κατακτητές. Για το λόγο αυτό η πόλη μεταφέρεται, κατά τον 9ο αιώνα προς το εσωτερικό στις θέσεις Καστριά και Παναγιά. Τον 11ο αιώνα στο Ελύμνιο έρχεται από την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου, ο Όσιος Χριστόδουλος, ο οποίος εγκαθίσταται στην ερημωμένη παραλιακή πόλη, μαζί με εποίκους από την Κω και την Πάτρα.
Την Φραγκοκρατία, το Ελύμνιο βρίσκεται οχυρωμένο ψηλά σε κάστρο(13ος αιώνας). Στα μέσα του 16ου αιώνα, έποικοι από τα νησιά του Αιγαίου έρχονται και μένουν στο Ελύμνιο. Το 1790 αρκετές οικογένειες της Λίμνης μεταναστεύουν στη Σκιάθο ιδρύοντας εκεί τη δική τους «Λιμνιώτικη» συνοικία, που μέχρι και σήμερα ονομάζεται «τα Λιμνιά».
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας εξακολουθεί να είναι αναπτυγμένη, με αποτέλεσμα η Λίμνη να πρωτοστατήσει στην Ευβοϊκή εξέγερση για την απαλλαγή των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό. Οι δυο πόλεις της Βόρειας Εύβοιας, Ιστιαία και Λίμνη αποτέλεσαν τα κέντρα του ξεσηκωμού της Εύβοιας. Στα χρόνια της απελευθέρωσης δημιουργεί ένα σημαντικότατο εμπορικό στόλο. Οι ναυτικοί και οι ναυπηγοί της Λίμνης υπήρξαν ονομαστοί σ” ολόκληρη την Ελλάδα, το ίδιο και τα καράβια της. Στα χρόνια του Β” παγκοσμίου πολέμου και της Κατοχής, πρωτοστατεί και πάλι, αναδεικνύοντας μεγάλες μορφές της πανελλήνιας εθνικής μας αντίστασης.
Ο Δήμος Ελυμνίων ιδρύθηκε το 1836 και η αρχική του ονομασία ήταν δήμος Αιγαίων εξ αιτίας της ταύτισης των αρχαίων Αιγών με την περιοχή. Η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου φαίνεται από τα πανέμορφα κτίρια αυτής της περιόδου που κοσμούν τη Λίμνη.
Σήμερα η Λίμνη είναι μια τουριστικά εξελισσόμενη κωμόπολη με στοιχεία νησιώτικης παραδοσιακής δόμησης, με ιστορικούς χώρους και μοναστήρια, με πλούσια λαογραφική παράδοση, με φυσική πολλαπλή ομορφιά. Έχει αμφιθεατρικό σχέδιο με αποτέλεσμα όλα τα σπίτια να έχουν θέα την θάλασσα. εντυπωσιάζει από την πρώτη κιόλας στιγμή τον επισκέπτη. Στενά σοκάκια, παραδοσιακά λευκά σπίτια με κεραμοσκεπές, ένα μικρό φυσικό λιμάνι με τα γαλάζια κρυστάλλινα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου, συνθέτουν την εικόνα που ολοκληρώνεται με το επιβλητικό πευκόφυτο βουνό του Καντηλιού να φτάνει μέχρι τη θάλασσα.
Οι εποχούμενοι περιηγητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη Λίμνη σαν ιδανικό ορμητήριο των εκδρομών και των οδοιπορικών, που θα επιχειρήσουν για να γνωρίσουν ολόκληρη την περιοχή της Βόρειας Εύβοιας. Η σύγχρονη Λίμνη προσφέρει όλες τις ανέσεις σε όσους θέλουν να περάσουν λίγες μέρες ήρεμων διακοπών. Ξενοδοχεία και συγκροτήματα ενοικιαζομένων δωματίων υπάρχουν τόσο μέσα στην πόλη όσο και γύρω απ” αυτήν. Πολλές ταβέρνες εκτείνονται κατά μήκος της παραλίας προσφέροντας κάθε είδους λιχουδιά με πρώτο πιάτο το φρέσκο ψάρι. Φημισμένα είναι και τα γλυκά της Λίμνης που παρασκευάζονται από τα τοπικά ζαχαροπλαστεία. Κάθε χρόνο την καλοκαιρινή περίοδο διοργανώνονται σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων με την ονομασία «Ελύμνια».
Λίμνη¨…ένα ωραίο κομματάκι γης, αρραβωνιασμένο ισόβια με την θάλασσα…¨ Κωστής Παλαμάς.
Αξιοθέατα:
Πολλά είναι τα μνημεία (κυρίως βυζαντινά και μεταβυζαντινά), που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος στη Λίμνη. Ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής είναι ένα από αυτά τα μνημεία. Βρίσκεται μέσα στην πόλη. Είναι μικρό εκκλησάκι κτισμένο πάνω σε ερείπια προγενέστερης παλαιοχριστιανικής Βασιλικής. Μέσα στο κατώτερο τμήμα του σημερινού παρεκκλησίου βρίσκεται τμήμα αψιδωτού δωματίου με ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογούνται στα τέλη του 5ου αρχές του 6ου αιώνα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό μνημείο είναι το ασκητήριο του Όσιου Χριστοδούλου του Πάτμιου. Σύμφωνα με την ντόπια παράδοση ασκήτεψε σε σπήλαιο στο δυτικό άκρο της παραλίας δίπλα στο κύμα, ο Όσιος Χριστόδουλος ο Πάτμιος, όπου και εκοιμήθει στις 16 Μαρτίου 1101 μ.χ.
Ο ιερός ναός της Θεοτόκου, κτισμένος στον ρυθμό της τρίκλιτης βασιλικής το 1837, κοσμείται από το καμπαναριό του, που αποτελεί σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής για την Εύβοια, είναι χτισμένο το 1879. Άλλα σημαντικά κτίρια είναι αυτά του παλιού νηπιαγωγείου χτισμένου το 1898 με πολλά νεοκλασικά στοιχεία, όπως και το Ξενοδοχείο Πλάζα που από το 1840 χρησιμοποιήθηκε ως Δημαρχιακός ξενώνας. Αξίζει να αναφερθούμε στο παλιό υδραγωγείο της Λίμνης, την «Παλιά Βρύση», κτισμένη το 1754.
Σημαντικό επίσης μνημείο της περιοχής είναι το ασκητήριο του Αγίου Ανδρέα. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της μονής Γαλατάκη σε υψόμετρο 110 μέτρων. Πρόκειται για μικρό μονόχωρο καμαρωτό κτίσμα, μέσα σε φυσικό σπήλαιο.
Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της πόλης, στο οποίο υπάρχει και αρχαιολογική συλλογή.
Περίπου 9 χιλιόμετρα νότια της Λίμνης, βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη, που κτίστηκε τον 8ο ή κατά άλλους τον 7ο αιώνα (θεωρείται η παλιότερη μονή της Εύβοιας) πιθανόν πάνω σε αρχαίο ναό του θεού Ποσειδώνα. Είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο, προστάτη των ναυτικών και βρίσκεται σε μία μαγευτική τοποθεσία 200 μέτρα ψηλότερα από την θάλασσα.
Πως θα πάτε, αν θέλετε να επισκεφτείτε την Λίμνη υπάρχουν οι εξής τρόποι. Από τη νότια Ελλάδα μέσω Χαλκίδας, από την κεντρική και βόρεια Ελλάδα, μέσω των πορθμείων, Aρκίτσα Φθιώτιδας – Λουτρά Αιδηψού, και Γλύφα Πελασγία Φθιωτιδας – Aγιόκαμπος.
Αποστάσεις:
Λίμνη – Λουτρά Αιδηψού 31 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Ήλια.
Λίμνη – Αγιόκαμπος 41χιλιόμετρα μέσω Λουτρά Αιδηψού.
Λίμνη – Ιστιαία 34 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Βούτα, Καμάρια.
Λίμνη – Πευκί 44 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Βούτα, Καμάρια, Ιστιαία.
Λίμνη – Δρυμώνα 24 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Δαμιά, Καλαμούδι.
